HASRETİM SULAŞA

Sabahım akşamlarım olur kara

Sinemde açtı kanser denen yara

Ölürsem kefene kimler sara

Hasret kaldım ben Sulaş´a ana

Anlarsa beni yalnız köyüm anlar

Ciğerimden geliyor şu akan kanlar

Şu zalim gurbet yedi nice canlar

Hasret kaldım ben Sulaş´a ana

Cıdıllı´ya feleğin bir oyunu

Kuzusundan ayırmış koyunu

Hazırlamış kefenini suyunu

Hasret kaldım ben Sulaş´a ana

RECEP AKTÜRK

UYAN GÜLÜM

GÖNÜL AĞACINDAN ÇİÇEK SOLMADAN

UYAN SEVDİĞİM UYAN GAFLETTEN

ÖLÜM GÖNLÜNE TEMEL ATMADAN

UYAN EY SEVDİĞİM UYAN GAFLETTEN

YILLARCA SİNEMDE SEVDANI TAŞIDIM

İÇİMDEKİ AŞKINLA YİNE SANA KOŞARIM

SENSİZ ŞU DÜNYADA NASIL YAŞARIM

UYAN EY SEVDİĞİM UYAN GAFLETTEN

CIDILLI DAYANMAZ YOKLUĞA

BEN İÇİMDE ALIŞMIŞTIM ÇOKLUĞA

BAŞIMDAKİ SAÇ DÖNÜŞTÜ AKLIĞA

UYAN EY SEVDİĞİM UYAN GAFLETTEN

RECEP AKTÜRK

YAŞARIM

ŞAİRLER SÖYLER HEP İÇTEN GELENİ

FİKRİNİ MEKİKTE DOKU YAŞARIM

GÖZLER FRKETMEZ Kİ DIŞTAN GELENİ

GÖNLÜNÜ MEKİKTE DOKU YAŞARIM

PAYDA PAY PARÇALANIR BÖLÜNDÜKÇE

ZARAR EDER İNSAN YÜZE GÜLDÜKÇE

MASUMA KANAR GER FIRSAT BULDUKÇA

ÖLDÜRÜR ZALİMİN OKU YAŞARIM

DEDİĞİN GERÇEK OLURSA SENDE ŞAŞMA

BİLMEDİĞİN DAĞI GEL SENDE AŞMA

DÜNYA GENİŞTİR SENDE BOŞA KOŞMA

BİR HİÇTİR İNSANIN YOKU YAŞARIM.

RECEP AKTÜRK

KADERİM

FANİ DÜNYADA SEVDİM SEVİLMEDİM

BENDE ACI KADERİME AĞLARIM

İNSAN GİBİ DÜNYA FANİ BİLMEDİM

BENDE ACI KADERİME AĞLARIM

BU FANİ DÜNYADA BENDE VURGUNUM

ALDATILDI KALBİM ONDAN YORGUNUM

ÇİÇEKLER AÇIYOR BENSE SOLGUNUM

BENDE ACI KADERİME AĞLARIM

CIDILLI SAKIN EL VURMA ÇİÇEĞE

BAĞLI DEĞİLLER ÇİÇEKLER GERÇEĞE

BİNBİR ÜMİTLE GİTSEN O BAHÇEYE

BENDE ACI KADERİME AĞLARIM.

RECEP AKTÜRK

NEFRET

DAĞINIK SAÇLARIM SİNEM DERBEDER
AĞARAN SAÇIMDA TELLER PERİŞAN

KİMLERE DERDİMİ ANLATAM BİLMEM

BİR BEN DEĞİL BÜTÜN KULLAR PERİŞAN

BÜLBÜL KÜSMÜŞ UĞRAMIYOR BAĞIMA

ZALİM ACIMADIN BU GENÇ YAŞIMA

MUHTACIM SEVGİNE AL KUCAĞINA

YÜZTUTMUŞ AÇMAYA GÜLLER PERİŞAN

KİMLERE BIRAKTIN SÖYLE HABERİ

GEL ÇABUK GÖZLERİM ARIYOR SENİ

YAR ETMEM ÖLÜRÜM ELLERE SENİ

CIDILLI DER BAK HALLER PERİŞAN

RECEP AKTÜRK

YİTİRFİĞİM AŞKIMA

İnsanı feleğin çarkı ezdirir

Atar gurbet ele il il gezdirir

Yoksulluk insanı candan bezdirir

Ben benim içimde benden usandım

Yoksulluk dert verdi her yerim yara

Her derde deva imiş diyorlar para

Böyle gideceğim bir gün elbet mezara

Ruhumu taşıyan tenden usandım

Özledim sensizlik kırdı belimi

Bülbül iken lal eyledi dilimi

Umutla bekledim her gün yolunu

Gelmeyince artık senden usandım

RECEP AKTÜRK