Baba mektubumuz seni tez bulsun
Gözyaşımız mühürümüz pulumuz
Okuyun diyordun ruhun şad olsun
Mühendistir Yusuf’umuz Ali’miz

Mustafa’mız pınar gibi akıyor
Bilim bahçesinde bülbül şakıyor
Gören güzelleri nara yakıyor
Leylasız kalmıyor sevda çölümüz

Nurten o dünyaya servet saklıyor
Yemez içmez dirhem dirhem kokluyor
Mevlüde’miz sılamızı bekliyor
Garip değil vatanımız elimiz

Ayşe’n yendi yokluk denen belayı
Az çile çekmedi ondan dolayı
Çıkıp gelsen zor tanırsın Gülay’ı
Güzellere uzman oldu gülümüz

Hatice okudu boşta geziyor
Ressam oldu gül yüzünü çiziyor
Bir iş bulamadım diye kızıyor
Yükseklere yetişmiyor kolumuz

Yusuf evleneli bizden soğudu
Bilmem nerden alır yanlış öğüdü
Helal eyle emeklerin çoğudu
Mezarına uğramıyor yolumuz

Kabuk tutmaz yaraları azıyor
Ozan olmuş sana destan yazıyor
Sazın almış diyar diyar geziyor
Ayten’in de aynı eski delimiz

Annem bu dünyadan usandı doydu
Başına kar gibi çile dert yağdı
Ahmet’im oğluna adını koydu
Yetişiyor taze Çınar dalımız

Atatürk’ün izindeyiz kol kola
Bilim ışığında gideriz yola
Çok şükür sayende geldik bu hale
Silah değil kalem tutar elimiz

Göçtünüz dünyadan siz birer birer
Ne döndünüz ne saldınız bir haber
Gülçınar’a oralardan haber ver
Sen gideli işte böyle halimiz

Evet bu şiir ozan ayten gülçınar!a aittir.gecenlerde Atatürk Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümü olarak Türk Dünyası Aşıklar Şöleni düzenledik. şölen iki gün sürdü. çok tatlıydı. irandan azerbaycandan tükmenistandan özbekistandan kazakistandan velhasıl Türki cumyhurıyetlerden birçok aşık geldi. tabı bunların içinde güzel vatanımız Türkiye`nin de yetiştirmiş oldugu aşıklarda vardı. işte ozan gülçınar bunlardan biriydi. kendisi ile sohbet etme imkanı buldum.ve ondan öğrenmiş oldugum en güzel şey duygular derya olup bir ırmak gibi akacağı zaman insan ozan oluyor.duzenlemiş olduğumuz sölende denizliden sıvastan bayburttan gümüşhaneden erzurumdan karsdan aşıklarda vardı. ve kendim düşündüm samsun dan da birileri olmalı deyip işe koyuldum ve şuan akademisyan değeri olan bir aşığın hayatını derlıyorum. daha önce bafra yöresine aiıt düğün geleneklerinin alan araştırmasını yapıp tez halıne getirdim şuanda samsundan bir ozanımızın hayatını ve şiirlerini derlıyorum. kendisi suan cok yaslı ve onun üzerine hibir kimse çalışma yapmamış bu beni ayrıca sevindiriyor. ondan almış olduğum bilgilere göre guzel ilimiz ve ilçemizin bvilinmeyen yonlerı cok var hem tarıhe hem de edbıyata ısık tutacak ınsallah acızane bir katkım olsun ıstıyorum yetitiğim topraklara. binaleyh bu yazımı okuyan arkadaşlara buyuklere ve kardeslerıme tavsıyem kendi alanınız olmasa dahi kültürümüzle ilgili değerlere sahip cıkın ve bizi biz yapan bu değerlere iyice sarılalım.görüyorsunuz batı emperyalızmın getirmiş oldugu ZORUNLU DEĞİŞİM gittikçe daha vahim bir boyutu alıyor. allah nasıp ederde bır kac kusak daha yasarsa böyle giderse bizim muhtesem kültürümüzden yararlanamayacaklar. saygılarla (not: sayın editör misafir yazarlar köşesinde yazmanı bekliyoruz demiştiniz. şu an elimde çinde bulunan türk piramidleri üzerine bir makalem var.bununla beraber türkletrin kabıne bır mıllet değil köklü bir geçmişe sahip bir millet oldugu hususunda ayrıca göçebe olmadığımız adına bir makaleyi yazmak istıyorum uygun bulur musunuz?)Emre

BENİM ADIM AŞK

Var mı beni içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim!
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim.

Kimsesizim hısmım da yok hasmım da…
Görünmezim cismim de yok resmim de..
Dil üzmezim tek hece var ismimde,
Barınağım gönül denen yer benim.

Bülbül benim lisanımla ötüştü,
Bir gül için can evinden tutuştu,
Yüreğine toroslardan çığ düştü,
Yangınımı söndürmedi kar benim.

Niceler sultandı, kraldı, şahtı;
Benimle değişti talihi bahtı;
Yerle bir eyledim tâc ile tahtı;
Akıl almaz hünerlerim var benim.

Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken zebun ettim Selim’i,
Her oyunu bozan gizli zor benim.

İlahimle Mevlana`yı döndürdüm,
Yunusumla öfkeleri dindirdim,
Günahımla çok ocaklar söndürdüm,
Mevla’danım; hayır benim, şer benim.

Sebep bazı Leyla, bazı Şirin`di;
Hatrım için yüce dağlar delindi;
Bilek gücüm Ferhat ile bilindi;
Kuvvet benim, kudret benim, şer benim,

Yeryüzünde ben ürettim veremi;
Lokman hekim bulamadı çaremi;
Aslı için kül eyledim Keremi;
İbrahimin atıldığı kor benim.
Benim adım AŞK!

cok guzel bir şiir değil mi bu şiirde beşeri aşkın ziyadesinde ilahi aşkı aramak gerekiyor. cunku aşk O`na ulasınca guzel her yol O`na çıkınca güzelleşir. hani mecnun leyla aşkı vardır ya hemen hemen hepimiz biliriz mecnunun leyle yuzunden collere dustugunu adı kays ıken mecnun (deli) adınıaldığını sanarız aslında kays O`nun aşkı ugruna o adı almıstır. collerde dolasıp leyla gunahlarından kopup onun yanına vardıgında mecnun leylayı tanımaz leyla kendını tanıtınca mecnun asıl sevdiğim sen değilsin der onu gonderır. ne buyuk asktır ki leylayı aşmıştır.mecnun leylanın aşkından dolayı olen dıger rakıbını cok kıskanır rakıbınden ıcın der ki yazıklar olsun bana ki o aşkı icin oldü ben ise hala vuslata eremedım. beşeri aşk güzel birseydır ama beşeri aşkın ardında saklanan perdenin arkasında olan ilahi aşka kavusmak ıste o guctur sabır ısteyen bırseydır sabır ise katlanınca meyvesı en tatlı olan şeydir

emre